Lukrecja Helena Cevoli urodziła się w Pizie 11 listopada 1685 roku, w religijnej hrabiowskiej rodzinie. W wieku osiemnastu lat, na wiosnę 1703 roku, postanowiła wstąpić do klasztoru klarysek kapucynek w Città di Castello. Mało kto wierzył, że Lukrecja, przyzwyczajona do życia w spokoju i bogactwie, może przezwyciężyć trudy życia, które narzuca reguła klarysek. Z pewnością życie w klasztorze było bardzo trudne, mistrzyni nowicjatu św. Weronika Giuliani nie była zbyt chętna do pozostawienia jej w klasztorze. Jednak jej prawdziwe i autentyczne powołanie przyczyniło się nie tylko do pokonania trudnego czasu, ale i wzmocniło wolę i stałość wyboru. W dniu 10 czerwca 1705 roku złożyła uroczyste śluby i przyjęła imię Floryda. Pracowała w kuchni i infirmerii, pełniąc proste obowiązki, pomimo arystokratycznego pochodzenia. Z czasem została asystentką św. Weroniki, a po jej śmierci w 1727 r. wybrano ją ksienią. Urząd ten pełniła do śmierci. W zakonie doświadczyła wyjątkowych przeżyć mistycznych. Pozostawiła też liczne poruszające pisma, w których przekazała opis swoich przeżyć duchowych. W klasztorze i poza nim była poszukiwaną doradczynią i przewodniczką w sprawach duchowych. Gdy w 1758 r. w mieście wybuchły zamieszki po śmierci papieża Benedykta XIV, poproszono ją o interwencję. Była jednym z promotorów procesu beatyfikacyjnego Weroniki Giuliani. W 1753 roku postanowiła zbudować nowy klasztor w domu Giuliani w Mercatello sul Metauro. Dawała wskazówki dla osób, które przystąpiły do pracy, starając się nie marnować środków na budowę nowego klasztoru. Po trzydziestu siedmiu dniach gorączki, w dniu 12 czerwca 1767 roku, Siostra Floryda zmarła w Citta di Castello i została pochowana w kościele klasztornym. Została zapamiętana przez wszystkich za niezwykłe codzienne życie w całości poświęcone Bogu, zgodnie z zasadą przyjętą w jej młodym wieku.
16 maja 1993 r. została ogłoszona błogosławioną przez Jana Pawła II.