Urodziła się w Pesaro, niedaleko Loreto we Włoszech w 1300 r., w bogatej rodzinie hrabiowskiej. W wieku lat 12 została dobrze wydana za mąż za księcia Malatestę, który zmarł, gdy miała 20 lat. Po śmierci jedynego syna postanowiła rozdać majątek i wstąpić do klasztoru, na co nie pozwolili jej rodzice, którzy ją uwięzili, twierdząc, iż jest obłąkana. W końcu uzyskała ich pozwolenie, zrzekła się prawa do dziedziczenia i została tercjarką franciszkańską. Prowadziła surowe życie pełne pokuty i modlitwy, pomagała biednym, sierotom, pielęgnowała chorych, pocieszała cierpiących. Jej dom był schronieniem wszystkich nieszczęśliwych osób.
Była mistyczką, kilkakrotnie przemawiał do niej Chrystus z krzyża. W dojrzałym wieku udała się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, aby odwiedzić miejsca pasji Jezusa, obecni widzieli ją w ekstazie na Górze Kalwarii. Po powrocie do ojczyzny wzbogaciła swoje modlitwy, praktyki pokutne i dzieła miłosierdzia.
Zmarła 19 czerwca 1356 r. w Pesaro.
13 kwietnia 1737 r. papież Klemens XII zatwierdził jej kult.