Urodził się 12 maja 1476 r. w rodzinie szlacheckiej Silverio z Masculis i Pippy D'Eletto, w Villamagna, we włoskim regionie Abruzja. W młodzieńczym wieku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych, gdzie wyróżniał się gorliwością w modlitwie, umiłowaniem ubóstwa i posłuszeństwa oraz praktykowaniem umartwień. Wiele czasu spędzał na lekturze Pisma Świętego. Przyjął święcenia kapłańskie i stał się wybitnym kaznodzieją. Jego słowo brzmiało jak słowo proroka, wyciskało łzy. Przez 35 lat posługi kapłańskiej był zapraszany do różnych części Włoch, a długie podróże odbywał zawsze boso. Praktykował czyny pokutne, często pościł. Miał dar prorokowania i czynienia cudów, przewidział datę własnej śmierci.
W 1535 roku mieszkańcy Ortony a Mare zaprosili go, aby głosił kazania. Pewnego dnia, zainspirowany duchem proroczym zawołał: „Za dwa tygodnie będę w wieczności, a potem inni z was będą mnie naśladować”. Zmarł mając 59 lat, jak przepowiedział, 6 czerwca 1535 r., w Ortonie. Po kilku latach stwierdzono, że jego ciało jest nienaruszone. W 1829 roku umieszczono je pod ołtarzem w kościele franciszkańskim Santa Maria delle Grazie.
Papież Pius XI zatwierdził jego kult 28 lutego 1923 r.