Urodził się około 1417 r. w Ferrarze (Włochy). Pochodził z rodziny szlacheckiej. W wieku trzydziestu dziewięciu lat porzucił wygodne życie i wstąpił do zakonu franciszkanów. Po uzyskaniu doktoratu z teologii i wyświęceniu na kapłana, stał się znanym kaznodzieją we Włoszech i misjonarzem w Ziemii Świętej. Jego trud duchowo-kaznodziejski był zwieńczony niezliczonymi nawróceniami i cudami. Po powrocie z Ziemi Świętej zatrzymał się w Cotignola, by głosić Słowo Boże. Nagle zachorował i niepodziewanie zmarł w hospicjum pielgrzyma 1 grudnia 1482 roku. Do jego grobu zaczęli przybywać licznie pielgrzymi. Już w czasie jego ciężkiej choroby został uznany cud, kilka innych po jego śmierci. Chronił także Cotignola od klęsk w 1630, 1688 i 1696 roku. W 1495 roku jego ciało przeniesiono do klasztoru założonego przez bł. Angelo Carletti de Chivasso, gdzie w 1666 roku wzniesiono dla niego specjalną kaplicę. Papież Leon XIII potwierdził jego kult w 1901 roku, a w następnym roku uznano, że jego ciało jest nienaruszone. Poświęcona relikwia została ponownie urzędowo zbadana w 1945 roku, i potwierdzono, że ciało jest nadal dobrze zachowane. Ciało błogosławionego jest wystawiane ku czci dla wiernych w Cotignola podczas tygodnia po Wielkanocy.