Urodziła się 15 lipca 1850 roku w Lombardii we Włoszech jako trzynaste, najmłodsze dziecko w rodzinie chłopskiej. Kiedy Franciszka miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. W młodym wieku wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Po studiach nauczycielskich podjęła pracę w sierocińcu, gdzie złożyła śluby zakonne. Sześć lat przebywała w zgromadzeniu Sióstr Opatrzności (opatrznościanek), była nawet przełożoną zgromadzenia. Wtedy to obrała imię Franciszki Ksawery, marzyła bowiem, aby zostać misjonarką w Chinach. W 1880 roku założyła z siedmioma towarzyszkami zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca wśród wierzących i niewierzących. Franciszka za swe powołanie uznała chrześcijańską edukację młodych dziewcząt. Wkrótce Misjonarki zyskały taką sławę, że zaczęły się do nich garnąć młode kobiety z całych Włoch, a Franciszka otworzyła siedem nowych domów Zgromadzenia. Papież Leon XIII, tercjarz franciszkański, zachęcił ją, aby podjęła pracę wśród emigrantów włoskich w Stanach Zjednoczonych. Franciszka prośbę tę spełniła, wraz z siostrami pracowała w oratoriach, w więzieniach, szpitalach, w katechizacji i szkolnictwie parafialnym. Wkrótce powstały nowe domy w Chinach i Afryce.
Franciszka Ksawera zmarła cicho, bez cierpień i agonii w Chicago 22 grudnia 1917 roku, w 67. roku życia. Zostawiła 66 placówek i 1300 sióstr. Za dyspensą papieża Piusa XI proces kanoniczny odbył się w trybie przyspieszonym, tak że już w roku 1938 tenże papież dokonał beatyfikacji Sługi Bożej, a w 8 lat potem papież Pius XII wyniósł ją uroczyście do chwały świętych. Franciszka jest patronką emigrantów. Amerykanie mówią o niej - Matka Cabrini. Jest pierwszym obywatelem USA ogłoszonym świętym.