Przyszła na świat w rodzinie szlacheckiej w 1235 roku, w Matelica koło Ankony, we Włoszech. Dla zabezpieczenia przyszłości rodzice przeznaczyli ją pewnemu bogatemu młodzieńcowi. Tymczasem Macieja wzrastała w latach i w łasce u Boga i ludzi, zupełnie nie myśląc o zamążpójściu. Aby móc się wyzwolić spod posłuszeństwa rodziców w wieku 18 lat uczyniła to, co kilkadziesiąt lat wcześniej zrobiły dwie siostry z Asyżu - św. Klara i św. Agnieszka - uciekła z domu i schroniła się w murach klasztoru klarysek św. Marii Magdaleny, prosząc je o przyjęcie. Jednak ksenia, jej ciotka, odmówiła surowo i posłała po rodziców. Wnet do klasztoru przybył zirytowany ojciec, by siłą zabrać ją do domu. Wówczas Macieja obcięła swoje piękne włosy i zrzuciła bogate, szlacheckie odzienie. Rzuciła się swemu ojcu do stóp płacząc, przepraszając i całując, błagała go o pozwolenie, by mogła pozostać u klarysek. Zmiękło serce ojca, zgodził się i udzielił błogosławieństwa.Swój majątek przeznaczyła dla ubogich i na konieczne remonty klasztoru. Po śmierci ciotki, kseni klasztoru, wybrano ją na matkę przełożoną. Pełniła tę funkcję aż do śmierci, przez 40 lat. Sprawnie zarządzała klasztorem i była dobrą organizatorką życia wspólnotowego. Ponadto, była dobrym przewodnikiem duchowym oraz wielką mistyczką. Żywiła głębokie nabożeństwo do Męki Pańskiej. Przez długie lata w każdy piątek bardzo cierpiała, ale też doznawała wielu uniesień. Nazywano ją "matką miłosierdzia", ponieważ wspierała materialnie ubogich i potrzebujących. Zmarła 27 grudnia 1320 roku. Jej kult zatwierdził papież Klemens XII w roku 1765. Do dnia dzisiejszego jej ciało zachowało się w stanie nienaruszonym.