W II połowie XIX wieku libańscy druzowie (grupa islamska, której doktryna łączyła religię muzułmańską z wpływami chrześcijaństwa) wrogo nastawieni do chrześcijan, szczególnie do katolików, zamordowali około 6 tys. chrześcijan, nie oszczędzając nawet małych dzieci.
W r. 1856 sułtan Abdul Megid wydał dekret przyznający chrześcijanom te same prawa cywilne, które posiadali muzułmanie, co wzburzyło muzułmanów. Druzowie napadli najpierw na chrześcijan Libanu, a w przeddzień muzułmańskiego ramadanu zajęli Damaszek. W nocy z 9 na 10 lipca 1860 r. napadli na klasztor należący do Kustodii Ziemi Świętej w Damaszku. Pochwycili zakonników i zażądali od nich wyparcia się wiary katolickiej i przejścia na islam. Franciszkanie mężnie trwali przy katolicyzmie, żaden z nich nie wyparł się wiary w Chrystusa.
Wśród jedenastu męczenników beatyfikowanych 10 lipca 1926 roku przez papieża Piusa XI jest ośmiu franciszkanów: sześciu kapłanów i dwóch braci zakonnych. Siedmiu spośród nich to Hiszpanie, jeden pochodził z Austrii. Są to:

• o. Emanuel Ruiz – ur. w 1804 r. w San Martin de las Olas, przełożony klasztoru w Damaszku - czasie napadu udzielił najpierw współbraciom absolucji, potem udał się do kościółka, by spożyć i uchronić przed znieważeniem Najświętszy Sakrament. Zaskoczony przed ołtarzem, na próżno wzywany był przez napastników do zaparcia się wiary. Tam też zginął jako pierwszy z grupy.
• o. Karmel Volta – ur. 1803 r. w Real de Candia koło Walencji
• o. Piotr Soler – ur. 1827 r. w Lorce (Murcja)
• o. Mikołaj Marcia Alberga y Torres – 1830 r. w Aguilar de la Frontera (Cordoba) przed męczeńską śmiercią zdążył wyznać z odwagą: "Tysiąc razy zniosę śmierć, ale nigdy nie zdradzę mojego Pana".
• o. Asciano Nicanore – ur. w 1814 w Villarejo de Salvanes, koło Madrytu. Spośród dziesięciu jego braci sześciu poświęciło się na wyłączną służbę Bogu. "Jestem chrześcijaninem, możecie mnie zabić. Wierzę w Chrystusa, a nie w proroka Mahometa". Po chwili został ścięty.
• o. Engelbert Kolland – ur. 1827 r. w Ramsau (Austria). Engelbert zapytał swojego oprawcę: "Przyjacielu, co złego uczyniłem ci, że chcesz mnie zabić?" W odpowiedzi usłyszał: "Nic, ale jesteś chrześcijaninem". O. Engelbert zginął kilkakrotnie uderzony siekierą w głowę.
• br. Jan Jakub Fernandez – ur. 1808 r. w Galicji
• br. Franciszek Pinazo – ur. 1812 r. w Alpuente, w prowincji Walencja, przebywał 17 lat na misji w Palestynie, na Cyprze i w Damaszku. Razem z bł. Janem Jakubem Fernandezem schronił się w dzwonnicy kościelnej w Damaszku przed atakującymi druzami. Zakonnicy uklęknęli tam do modlitwy i wznieśli ręce do nieba. Zginęli pod ciosami maczug.

Oprócz franciszkanów w grupie męczenników znaleźli się także trzej młodzieńcy, świeccy katolicy należący do Kościoła maronickiego. Byli to trzej rodzeni bracia - Franciszek, Abd-el-Mooti i Rafael Massabki.