Urodził się w Hiszpanii w 1400 roku. Został tercjarzem franciszkańskim w kościele parafialnym. Zarobionymi pieniędzmi dzielił się z ubogimi. Pan obdarzył go szczególnymi łaskami, zwłaszcza darem rozumienia tajemnic wiary. Kiedy został bratem zakonnym w klasztorze w Arizal koło Kordoby to często zasięgali u niego rady uczeni teologowie. Przez osiem lat pracował jako misjonarz na Wyspach Kanaryjskich. W 1450 roku przybył do Rzymu, gdzie przez pewien czas oddawał się posługiwaniu chorym nawiedzonym zarazą. Jego modlitwy i uczynki pokutne wyjednały bardzo wielu ludziom łaskę powrotu do zdrowia. Gdy wrócił do Hiszpanii przebywał w Alcali, gdzie widziano w nim cudotwórcę.
Zmarł trzymając krucyfiks 12 listopada 1463. Jego ciało nie uległo rozkładowi i nadal wydziela przyjemną woń. Kanonizował go Sykstus V, papież franciszkanin, 2 lipca 1588.
Św. Dydak jest patronem braci zakonnych.