Urodziła się w Krakowie około roku 1212. Pochodziła z książęcego rodu Piastów. Była kobietą wielkiego ducha, wnosiła pokój oraz ceniła wykształcenie i kulturę. Została żoną Kolomana - króla Rusi Halickiej. Salomea i Koloman włączyli się w świecką wspólnotę III Zakonu św. Franciszka z Asyżu i realizowali życiem ideały Ewangelii. Z księciem Kolomanem żyła w białym małżeństwie i zachowała dziewictwo. W wieku 30 lat została wdową. W 1245 r. do Polski sprowadziła Zakon św. Klary. do którego wstąpiła w Zawichoście tworząc pierwszą wspólnotę polskich klarysek. W 1259 r. z powodu najazdów tatarskich konwent sióstr przenosiósł się do Skały-Grodziska. Z jej inicjatywy powstała biblioteka przyklasztorna oraz założono na prawie niemieckim miasto Skała. Ponadto dała początek nowym klasztorom klariańskim w Polsce: w Starym Sączu i w Gnieźnie. Choć nie zaznała radości macierzyństwa, Salomea potrafiła z matczyną troską pochylić się nad każdym człowiekiem. Jako królowa i jako klaryska była troskliwą opiekunką każdego potrzebującego pomocy. Zmarła po ciężkiej chorobie 17.11.1268 roku.
Beatyfikacji dokonał 17 maja 1672 roku papież Klemens X.