Urodził się dnia 10 grudnia 1676 roku w Porto Maurizio. Podczas nauki w Collegium Romanum w Rzymie zapisał się do sodalicji mariańskiej i filipińskiej. Jesienią 1697 r. wstąpił do braci mniejszych w Ponticelli i otrzymał imię Leonard. Sześć lat później, w 1702 r., został kapłanem.
Miał wyjechać na misje do Chin, jednakże zbyt intensywne życie wewnętrzne wpędziły Leonarda w ciężką chorobę. Przyrzekł on wówczas Najświętszej Maryi Pannie, że gdy wyzdrowieje, poświęci się bez reszty misjom krajowym wśród ludu. Został wysłuchany i odtąd przez 43 lata przemierzał Włochy jako ludowy misjonarz, zyskując tytuł "apostoła Włoch". Odwołując się do uczuć wiernych, przygotowywał ich do ożywionego życia sakramentalnego, wspólnej modlitwy w rodzinach, codziennego czytania Pisma Świętego. Organizował procesje pokutne, szerzył nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu oraz Niepokalanego Poczęcia NMP. Rozpowszechniał nabożeństwo Drogi Krzyżowej. W blisko 600 kościołach, a także w rzymskim Koloseum założył stacje Męki Pańskiej. W 1749 r. na polecenie papieża Benedykta XIV przygotowywał wiernych do przeżycia Roku Świętego 1750. Zostawił liczne kazania, rekolekcje i rozważania.
Beatyfikowany w 1796 r. przez papieża Piusa VI i kanonizowany w 1867 r. przez Piusa IX. W 1923 r.