Urodziła się w 1244 r. w Signa koło Florencji w Toskanii. W dzieciństwie była pasterką. Opowiadano, że już wtedy za jej przyczyną stał się cud. W czasie szalejącej burzy wraz z innymi pasterzami i zwierzętami, którymi się opiekowali, wbrew zasadom schroniła się pod wielkim drzewem, które cudem ochroniło ich nie tylko przed padającym wtedy deszczem i gradem, ale także przed piorunami. Korzystając z okazji Joanna starała się nawracać zebranych z nią ludzi. Przyjęła z rąk franciszkanów z Carmarthen habit III Zakonu Franciszkańskiego i resztę życia spędziła jako pokutnica w odosobnieniu, zamurowana w niewielkiej celi. W ten sposób przeżyła 40 lat. Przychodziło do niej wiele osób, które prosiły ją o słowo pociechy oraz o wsparcie i pomoc duchową. W rękopisie są informacje o dwudziestu siedmiu cudach przypisywanych Joannie: sześć miało wydarzyć się za jej życia, a dwadzieścia jeden po jej śmierci.
Zmarła 9 listopada 1307 roku. Beatyfikował ją papież Pius VI w 1798 r.