Urodził się prawdopodobnie między 1214 a 1230 roku. Pochodził ze szlacheckiej rodziny Marchionni. Od dzieciństwa wykazywał szczególną miłość do nabożeństwa św. Archanioła Gabriela. Po spędzeniu pierwszych lat swojej młodości wśród bogactw i wygód wynikających z jego sytuacji społecznej, postanowił zmienić swoje życie i podążać bardziej surowym życiem ewangelicznym. Bardzo młodo wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych pragnąc naśladować cnoty św. Franciszka. Nowicjat prawdopodobnie przeżył w Porcjunkuli i tam złożył profesje zakonną. Kiedy został bratem mniejszym oddał sie głoszeniu Ewangelii. Podróżował między różnymi klasztorami. Bartolomeo da Pisa w swoim De conformitate vitae beati Francisci nazwał go "wzorem świętości i mówcą doskonałym". Wykorzystując swoje umiejętności homiletyczne, zachęcał do pokoju pomiędzy rywalizującymi miastami włoskimi w latach 1265-1300. Miał dar poruszania serc grzeszników, którzy przez pokutę wracali z powrotem do Boga. Przeniesiony do starożytnego klasztoru w Anconie założonego przez św. Franciszka doznawał tam wizji i ekstaz. Gdy był zanurzony w modlitwie przed krucyfiksem, umieszczonym na głównym ołtarzu Kościoła, podniósł się z ziemi w ekstazie całym swym ciałem i pocałował stopy tego obrazu. W Sirolo miał wizję świętego Michała Archanioła, który mu się ukazał w podzięce za święty post praktykowany w ramach przygotowań do jego obchodów 29 września. W klasztorze Forano zobaczył godną podziwu scenę, w której Madonna pieszczotliwie umieściła Dzieciątko Jezus na kochających ramionach współbrata Konrada z Offidy. W Farno, ze względu na piękno dziewiczej przyrody w sposób szczególny w duchu Biedaczyny z Asyżu rozmyślał nad Słowem Bożym i misterium życia naszego Zbawiciela, czyli Wcielenie pokory i miłości oraz cierpienie krzyża. Następnie powrócił do klasztoru Sirolo, gdzie 19 lutego 1304 pobożnie zasnął w Panu, pozostawiając po sobie niezliczone dzieła dobrych uczynków i aurę świętości. Był uważany za świętego już w swoim ziemskim życiu. "Lśniąca gwiazda i niebiański człowiek", tak nazywali go braciszkowie.
11 września 1793 roku Papież Pius VI potwierdził jego kult.