Urodził się 4 września 1885 roku w Szkodrze w Albanii, w okresie kiedy Albania była pod okupacją Imperium Osmańskiego. Pochodził ze skromnej rodziny kupieckiej, w której wychowany był w duchu wiary chrześcijańskiej i patriotycznej. W bardzo młodym wieku nawiązał kontakt z ruchem narodowym, co wkrótce ściągnęło na niego represje i trafił do więzienia. Po uwolnieniu w wieku 15 lat uczył się w Szkodrze u franciszkanów, a następnie wyjechał do Salzburga, gdzie studiował filozofię i teologię. Po studiach wstąpił do zakonu franciszkanów, gdzie przyjął imię Wincenty, a 25 marca 1908 w Tyrolu odprawił już mszę św. prymicyjną. Po święceniach pełnił funkcję dyrektora wydawnictwa franciszkańskiego, potem kierował szkołą w Szkodrze. W latach 1936-1936 sprawował godność prowincjała zakonu. W 1936 roku został biskupem Sape, następnie arcybiskupem Durres. Po zakończeniu II wojny światowej, gdy 25 maja 1946 zmarł w wieku 57 lat, Gaspër Thaçi - metropolita Szkodry, która była stolicą prymasowską Albanii, papież od razu mianował jego następcą abp. Prennushiego, który w ten sposób wrócił w swe rodzinne strony. Posługę prymasowską rozpoczął w najtrudniejszym okresie, gdy rozpoczęła się era prześladowań Kościoła katolickiego, a także innych Kościołów i wyznań. Albania miała być pierwszym w świecie państwem ateistycznym, według zamysłu jej przywódcy Envera Hodży, wiernego ucznia Stalina. W rozmowie z władzami komunistycznymi, odmówił zerwania ze Stolicą Apostolską i pełnego podporządkowania nowym władzom Albanii. Aresztowany w lutym 1947, stanął przed sądem wojskowym i został skazany na karę więzienia, pod zarzutem szpiegostwa i kolaboracji z okupantami włoskimi. Karę odbywał w więzieniu w Durrësie, gdzie mimo słabego zdrowia i 63 lat został zmuszony do ciężkiej pracy fizycznej i poddawany torturom. Wyczerpany z sił fizycznych zmarł w więziennym szpitalu 19 marca 1949 roku. Abp Prennushi był nie tylko duchownym, ale wybitnym albańskim poetą i tłumaczem. Przetłumaczył na język albański z języka niemieckiego m.in. „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. Zbierał też albańskie pieśni ludowe. Jego beatyfikacja wraz z 37 towarzyszami, w tym 7 innymi franciszkanami, odbyła się 5 listopada 2016 roku w Szkodrze.