Urodziła się w 1331 r. w szlacheckiej rodzinie na zamku La Roche, niedaleko Tours, we Francji. Od najmłodszych lat znana była ze swojej pobożności, zwłaszcza do Maryi. Wyszła za mąż wbrew swojej woli za młodego barona Roberta de Silly, który również był pobożny i szacunkiem darzył zobowiązania żony. Oboje złożyli dozgonny ślub czystości i prowadzili życie pełne dzieł miłosierdzia - wspierali ubogich, opiekowali się chorymi w czasie epidemii dżumy. W czasie wojny francusko-angielskiej baron de Silly dostał się do niewoli. Po wykupieniu wrócił do żony, ale wkrótce zmarł z trudów i wyczerpania. Wdowa po szesnastu latach małżeństwa została usunięta z zamku Silly przez rodzinę męża, która oskarżyła ją o trwonienie majątku. Schroniła się w zamku ojcowskim. W tym czasie doznała licznych objawień Maryi Dziewicy, a następnie św. Franciszka oraz św. Iwo z Bretanii, który polecił jej przyłączyć się do Trzeciego Zakonu św. Franciszka. Zrezygnowała z wszystkich dobrodziejstw i zamieszkała w pustelni w Planche de Vaux, zbudowanej przed Braci Mniejszych klasztoru Tours, gdzie prowadziła życie pełne umartwienia, kontemplacji i poświęcenia. Umartwiając się, włożyła na głowę koronę cierniową. Wróciła później do Tours i pracowała jako posługaczka w miejscowym szpitalu św. Marcina. Przypisuje się jej dar czynienia cudów, wielu w cudowny sposób odzyskiwało zdrowie, wielu nawróciło się. Jej pokora i świętość życia wzbudzały podziw ludzi, którzy przybywali do niej jak do świętej i korzystali z jej rad i wstawiennictwa. Także król Francji Karol VI, będąc w Tours, odwiedził Joannę. W 1395 roku wyjechała do Paryża, gdzie spotkała ponownie króla Francji Karola VI i jego żonę Izabelę Bawarską, oskarżyła Trybunał oraz dworzan za luksusowe i rozwiązłe życie. W Paryżu odwiedziła Saint Chapelle, by uczcić relikwie Męki Pańskiej. Zmarła w Tours w wieku 82 lat, 28 marca 1414 r. Została pochowana w kościele franciszkanów, lecz jej grób został zbezczeszczony przez kalwinów w czasie wojen religijnych. Jej kult został zatwierdzony przez papieża Piusa IX w 1871 roku.