Urodził się w roku 1563 w Olera, małym miasteczku doliny Seriańskiej, w lombardzkiej prowincji Bergamo. W młodości pasał trzody i nie uczęszczał do żadnej szkoły. Mając 17 lat wstąpił do kapucynów w klasztorze Św. Krzyża w Weronie, gdzie w nowicjacie panowała surowość życia po odnowie życia franciszkańskiego. Głęboka modlitwa i bliskość z ludźmi kształtuje osobowość przyszłego błogosławionego. Po zakończeniu nowicjatu przełożeni pozwolili mu na uczenie się pisania i czytania. Przez kolejne trzy lata formacji ujawniają się wielkie zdolności Tomasza. Szybko uczy się czytać i pisać, a jego codzieność jest wypełniona obecnością w chórze i w szkole. Dnia 5 lipca 1584 roku został kwestarzem w klasztorze w Weronie. W 1605 przeniesiono go do klasztoru w Vicenzy, gdzie ponownie kwestował chleb. Jego zaangażowanie w służbie kwestarza jest głęboko powiązane z darem modlitwy za ludzi, których spotykał. Codziennie prosił wszystkich, bez różnicy, o ofiary i chleb dla swych braci zakonnych i dla ubogich. Każdego zapewniał o swej modlitwie i mówił słowa pocieszenia. O Bogu mówił wszystkim, zarówno wielkim tego świata, jak i "prostaczkom". Podczas pobytu w Rovereto, w latach 1613-1617, poznał i duchowo prowadził bł. Joannę Marię od Krzyża. W 1618 roku był furtianem w klasztorze w Padwie, a w roku 1619 znowu kwestarzem w Conegliano. W rok później wezwano go do Innsbrucka, na dwór arcyksięcia Tyrolu - Leopolda V, dla którego także był duchowym opiekunem i nadwornym kwestarzem, pełniąc to zadanie wiernie aż do końca życia. Zarówno długie godziny spędzał na modlitwie i adoracji Najświętszego Sakramentu, jak i dużo podróżował, zwłaszcza do Monachium, Linz, Wiednia, Rzymu, Salisburga, Loreto. W Hall in Tirol, służył duchową pomocą uczonemu lekarzowi, Hipolitowi Guarinoni oraz pobożnym kobietom z Instytutu Dziewic. Propagował i wspierał przez bogatych protektorów Życie Konsekrowane Klarysek. Przyczynił się także do wybudowania sanktuarium ku czci Matki Bożej Niepokalanie Poczętej w Volders.
Zmarł w opinii świętości w skromnej celi w Innsbrucku 3 maja 1631 roku. Jan XXIII nazwał go "prawdziwym świętym i nauczycielem duchowym ", a Jan Paweł II wspominał go jako "brata z Tyrolu", który utwierdzał w wierze rolników i książęta XVII wieku. Franciszek w liście apostolskim na beatyfikację zaznaczył, że "bł. Tomasz, rozważając Ukrzyżowanego Chrystusa, był płomiennym świadkiem i głosicielem mądrości Bożej".
21 września 2013 roku został beatyfikowany w katedrze w Bergamo.