Jakub Strepa herbu Strzemię urodził się w 1340 r. w rodzinie szlacheckiej. Pochodził z diecezji krakowskiej, ale rodzina jego osiedliła się we Włodzimierzu na Rusi. Był bardzo młody, gdy zafascynował się ideałem franciszkańskim, wcielił w czyn zaproszenie skierowane przez Jezusa do bogatego młodzieńca: sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim, potem przyjdź i chodź za Mną. Wstąpił do zakonu franciszkanów, najpierw był wędrownym kaznodzieją, członkiem Stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa we Lwowie, a potem gwardianem klasztoru Świętego Krzyża we Lwowie. U szczytu swej dojrzałości przedstawił nową wielką misję: głosić Słowo Chrystusa w Rosji. Został mianowany wikariuszem generalnym, a następnie biskupem Halicza. Sakrę biskupią przyjął w Tarnowie w 1392 r. W jego diecezji brakowało duchowieństwa i kościołów, nie było katedry. Zamieszkał w ubogim drewnianym domku. Niestrudzony, z niezwykłym wysiłkiem, dla dobra diecezji budował kościoły w najodleglejszych miejscach, powierzając parafie kapłanom o udowodnionej cnocie, którzy przybywali z Polski. Dochody biskupa oddawał na potrzeby ubogich i miejsc kultu. Zajmował się także budową klasztorów, szkół i szpitali. Pieszo, z prostym franciszkańskim zwyczajem odwiedzał każdą społeczność. Był przykładem pokory, towarzysząc aktywnemu apostolatowi osobistą pokutą. W każdym działaniu kierował się wielką wewnętrzną wiarą przekazując swoje nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, ustanowił wieczystą adorację. Wielką czcią otaczał Maryję i Jej matczynej opiece powierzył swoją archidiecezję i miasto Lwów, zachęcając do codziennego odmawiania różańca. Przez całe życie był tak ubogi, że poza szatami liturgicznymi nie posiadał dosłownie nic. Zasłynął jako gorliwy duszpasterz, dobry organizator, z jego inicjatywy wybudowano we Lwowie katedrę. Był zaufanym doradcą św. Jadwigi Królowej i Władysława Jagiełły. Nazwano go „ojcem i stróżem ojczyzny, senatorem mądrym”.
Zmarł 20 października 1409 r. we Lwowie i tam też został pochowany w chórze franciszkańskim kościoła. W 1790 roku publiczny kult błogosławionego Jakuba Strzemię zatwierdził papież Pius VI.