Przyszedł na świat 17 XI 1631 roku jako trzecie z jedenaściorga dzieci, w Aviano we Włoszech. Pochodził z bogatej rodziny mieszczańskiej. Do 16 roku życia kształcił się w szkole jezuickiej i zafascynował się opowieściami o świętych. W 1648 roku przerwał naukę, by zaciągnąć się do armii. Udał się do Capodistria, by wsiąść na statek. Spotkało go jednak niepowodzenie. Wyrzucony ze statku, został bezdomnym. Zatrzymawszy się na nocleg w klasztorze kapucynów w Conegliano postanowił w nim zostać. Przełożony klasztoru odesłał go do rodziców, by potwierdzić wolę wstąpienia do zakonu. Przyjmuje ku czci swego ojca - zakonne imię Marka. Święcenia kapłańskie otrzymał 18 XI 1655 roku. Jako kaznodzieja wędrował po wielu krajach, głosił słowo Boże w Tyrolu, Niderlandach, Szwajcarii, Francji, Austrii i Hiszpanii. Wielkim zaufaniem darzyli go papieże, dlatego wysyłali go często w charakterze legata na dwory królewskie. Za jego przyczyną dochodziło do wielu nawróceń i uzdrowień, które szybko przyniosły mu sławę w całej Europie. Między innym modlił się nad chorą mniszką, która była przykuta do łóżka przez 13 lat - została cudownie uzdrowiona. Wkrótce pojawiły się kolejne uzdrowienia. Sam określał się mianem "duchowego lekarza Europy". Został mianowany przełożonym klasztorów w Bellono (1672-1674) i Oderzo (1674-1675). Jako legat papieża Innocentego XI brał czynny udział w organizowaniu koalicji antytureckiej w latach 1683-1689. To on namówił Cesarza Austrii, aby oddał pod dowództwo króla Sobieskiego całe wojsko. Przyczynił się do wyzwolenia Wiednia z oblężenia tureckiego we wrześniu 1683 roku, niosąc duchowe wsparcie wojskom chrześcijańskim. Na kilka dni przed decydującą bitwą, przybył z Innsbrucku i Linzu na pola Tulln pod Kahlenbergiem, gdzie stacjonowały wojska pod wodzą króla Polski Jana III Sobieskiego. 8 września, w liturgiczne wspomnienie narodzin Matki Bożej, sprawował mszę św. w namiocie króla polskiego. W tym namiocie znajdował się obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Wygłosił wówczas płomienne kazanie, odmówił akt skruchy i udzielił błogosławieństwa papieskiego. Z krzyżem w ręce dodawał otuchy żołnierzom, czym zdobył serca również protestantów uczestniczących w walce. O zwycięskiej bitwie poinformował papieża słowami "Przyszedłem, zobaczyłem, Bóg zwyciężył!" Jan III Sobieski tak o nim pisał w liście do Marysieńki: "O. Marek z Aviano udzielił błogosławieństwa. Został on bardzo szybko przysłany przez Papieża. Przyjęliśmy Komunię z jego rąk, a po zakończeniu mszy św. skierował do nas nadzwyczajne przemówienie. Wezwał, byśmy zaufali Bogu..." Zmarł w Wiedniu 13 sierpnia 1699 r., ściskając w ręku krucyfiks. Jego ciało pochowano w krypcie kościoła kapucynów w Wiedniu, obok grobów cesarskich. W 1935 roku społeczeństwo Wiednia wystawiło mu pomnik. Papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym 27 kwietnia 2003 r.