Urodził się w Pesaro około 1270 roku. Kiedy umarli jego rodzice, rozdał swoje posiadłości ubogim i wstąpił w szeregi III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Po spędzeniu pewnego czasu na modlitwie i pokucie w pustelni Montegranaro z bł. Pietro di Foligno, wrócił do Pesaro szerzyć kult Matki Bożej. Zbudował dwie kaplice poświęcone NMP w Pesaro oraz Montegranaro. Na wzgórzu Accio, w pobliżu Pesaro, założył klasztor, gdzie spędził większość swojego życia, gromadząc wokół siebie braci. Jako gorliwy tercjarz nie tylko oddał się życiu pokutnemu, ale także dziełom miłosierdzia. Kwestował, zbierając datki, aby wspomagać biednych, odnawiać kościoły i szpitale oraz wspierał braci. W 1347 roku razem z bł. Michaliną z Pesaro, również tercjarką franciszkańską, założył wspólnotę Zwiastowania Matki Bożej, której członkowie opiekowali się chorymi oraz zajmowali się pochówkiem zmarłych. Za odzyskane zdrowie po poważnej chorobie, wyruszył na pielgrzymkę do Asyżu, aby podziękować Panu Jezusowi i zyskać odpust Porcjunkuli. Pod koniec życia powrócił do pustelni w Montegranaro, aby odnowić ducha pokuty. Tam zmarł w dniu 5 sierpnia 1350 roku w wieku osiemdziesięciu lat. Jego ciało zostało sprowadzone do Pesaro i pochowane pod ołtarzem głównym katedry. Jego kult został zatwierdzony przez papieża Piusa IX 31 marca 1859 roku.