Strona główna
                                       
KALENDARZ

11 września - Bł. Bonawentura z Barcelony (I)

Urodził się 24 listopada 1620 roku w Riudoms (Hiszpania) w biednej, ale pobożnej rodzinie. Początkowo trudnił się pasterstwem. Z powodu ubóstwa musiał przerwać naukę i podjąć się pracy w polu i pasienia trzody. W wieku 18 lat wstąpił w związek małżeński, w którym małżonkowie postanowili trwać w czystości żyjąc ze sobą jak brat z siostrą. Niepodziewanie jednak po 16 miesiącach małżeństwa żona zmarła. Po tej tragedii jako młody wdowiec wstąpił do franciszkanów 14 lipca 1640 roku w Escornalbou. W latach 1642-1651 przebywał w klasztorze pw. św. Antoniego Padewskiego w Mora. Po krótkim pobycie w Figueras, przez pięć lat pełnił obowiązki kucharza i infirmiarza w Tarrassa. Przez 17 lat przebywał w różnych klasztorach w Katalonii. W 1658 roku wyruszył do Rzymu, będąc przekonanym, iż musi dla odnowienia życia franciszkańskiego w prowincji rzymskiej przyczynić się do zakładania eremów. Odwiedził sanktuaria w Loreto i w Asyżu. Krótko zatrzymał się w klasztorze na Aracoeli w Rzymie, a potem przebywał w Lacjum. Osobiście rozmawiał na temat zakładania eremów z papieżem Aleksandrem VII. Jego reforma znalazła poparcie także wśród kardynałów kardynałów: Francesco Barberiniego i Cesare Facchinettiego. Pierwszy z eremów udało mu się założyć w Ponticelli Sabino koło Rieti w 1662 roku. Następnie przyczynił się do powstania podobnych pustelni franciszkańskich w Vicovaro, Montorio Romano, Pofi, Vallecorsa i na Palatynie w Rzymie. Także założył eremy przy klasztorach w Loreto, Asyżu, Lacjum. Te klasztory utworzyły autonomiczną kustodię. Musiał przezwyciężyć wiele trudności. Kilkakrotnie był gwardianem w tych domach. Ułożył specjalne statuty, które zatwierdził papież. W jego pustelniach rekolekcyjnych starano się zachowywać regułę franciszkańską "dosłownie" (łac. sine glossa). W niezwykły sposób umiłował biednych. Był człowiekiem praktycznym. Bóg ubogacił go charyzmatem czytania w sercach, kontemplacji, ekstaz i cudów. Nazywano go Apostołem Rzymu. Stał się przyjacielem papieży Aleksandra VII, Klemensa IX, Klemensa X i Innocentego XI. Zmarł w klasztorze na Palatynie 11 września 1684 roku. Beatyfikował go Pius X dnia 10 czerwca 1906 roku.

wstecz
Copyright © 2014-2025 WiT