Ogłoszona w 1789 roku w Paryżu Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela miała położyć kres absolutyzmowi królewskiemu oraz zrównać w prawach wszystkie stany. Jednym z utopijnych założeń rewolucji francuskiej (1789-1799) była likwidacja podziałów społecznych, która miała się dokonać pod słynnym hasłem "Wolności, Równości i Braterstwa". Państwo uzurpowało sobie rolę nadrzędną we wszystkich dziedzinach życia, także w sprawach wiary. Ze szczególną niechęcią i nienawiścią władze rewolucyjne odnosiły się do chrześcijaństwa, chcąc wiarę w Trójcę Świętą zastąpić kultem człowieka i rozumu. Męczennicy z czasów rewolucji, wśród których byli franciszkańscy bohaterowie wiary, oddali życie dla Chrystusa w obronie niepodważalnych wartości: wiary, prawdy i - paradoksalnie - rozumu, który nie sprzeciwia się wierze, ale razem z nią opisuje w pełni rzeczywistość. Krwawe żniwo rewolucji francuskiej pochłonęło kilkanaście tysięcy katolików: duchownych, zakonników i świeckich, wśród których są bohaterowie wiary z zakonu franciszkańskiego: błogosławieni Jan Franciszek Burte, Apolinary Morel, Seweryn Girault i towarzysze oddali życie za Chrystusa w latach 1792-1794. Zostali oni beatyfikowani w dniu 17 października 1926 r. przez papieża Piusa XI w gronie 191 osób, których męczeństwo udało się udokumentować.
Jan Franciszek Burté - urodził się w 1740 roku. Wstąpił do franciszkanów w Nancy w wieku 16 lat. Po przyjęciu święceń kapłańskich wykładał teologię młodszym braciom. Został gwardianem klasztoru w Paryżu. Tam został aresztowany i uwięziony w klasztorze karmelitów.
Apolinary Morel - urodził się w 1739 roku w Szwajcarii. Wstąpił do kapucynów i zyskał z czasem sławę wspaniałego kaznodziei, spowiednika i wychowawcy kleryków. Aby mógł podjąć działalność misyjną na Wschodzie, wysłano go do Paryża na studia języków wschodnich. Tam zastała go rewolucja. Gdy odmówił wyrzeczenia się wiary, aresztowano go i zamknięto w klasztorze karmelitów.
Seweryn Girault - urodził się w 1728 roku w Rouen. W 1750 roku wstąpił do III Zakonu Franciszkańskiego. Cztery lata później przyjął święcenia kapłańskie. Kiedy wybuchła rewolucja, był spowiednikiem franciszkanek w Paryżu. Gdy zapytano go, czy chce pozostać w klasztorze i ryzykować życie, czy też woli uciec z klasztoru i rozpocząć życie świeckie, bez wahania wybrał pozostanie wiernym regule i siostrom, którym służył. Wkrótce aresztowano go. Jako pierwszy poniósł śmierć: kiedy odmawiał brewiarz, odcięto mu głowę.
Jan Baptysta Triquerie - franciszkanin konwentualny, był kapelanem w kilku klasztorach klarysek. Do jego egzekucji doszło dwa lata później, 21 stycznia 1794.